After Life Dizisi Neden Bu Kadar İyi?

After Life (2019–2022) dizisi; zekice kurgulanmış, muhteşem drama örneklerinden birisi. “After life”, İngilizcede iki anlamda kullanılıyor. Birisi bizim anladığımız manada ölümden sonraki yaşam diğeriyse bir kişinin yaşamının son zamanları… Dizinin bu iki anlamı da çağrıştıran bir kurgusu var.

Netflix’te yayınlanan dizide başrolde seyrettiğimiz Tony’nin 25 yıllık eşi Lisa, kanser sonrasında ölüyor. Hani başlangıcı olan her şeyin bir sonu vardır ya işte öyle… Lisa, after life-a geçiyor. Peki, geriye ne bırakıyor? Paramparça olmuş, intihara meyilli 40’lı yaşlarında bir adam: Tony. O da kendi yaşamının son zamanlarını yaşıyor. Tony yaşamak için bir nedeni kalmadığını söylese de içten içe sanki bir neden arar gibi… Hepimiz gibi…

Bu arada başrolde Tony olarak seyrettiğimiz Ricky Gervais dizinin hem senaryo yazarı hem de yönetmeni. Ricky Gervais aynı zamanda iyi bir komedyen. Gerçek komedyenler insan doğasını anlayan yeteneklerdir; çünkü insanı güldürebilmek ancak onu anladıktan sonra gerçekleşebilir. Ricky Gervais işte bu nedenle drama türünde de bu kadar başarılı olabilmiş.

Lisa’nın ölümünden sonra eğlenmeyi seven, gülen, sevecen Tony gitmiş yerine patavatsız, alaycı, kaba saba bir adam gelmiş… Kendine ve herkese mental olarak zarar vermek istiyor. Peki, bu onun hayatını yaşanmaz bir hale getirmeyecek mi? Evet, zamanla öyle olacak ama Tony’nin felsefesi şu: Yaşam sürdüremeyeceğim kadar kötüleşirse intihar kozunu oynarım. Kaybedeceğim ne var ki? Tony bunu bir süper güç olarak tanımlıyor. Bu süper gücü elinde tutarken istediğine istediğini söyler, asla kibarlık yaparak ve ayıp kavramının ardına sığınarak herhangi bir yüzleşmeden kaçmaz ve ondan geri adım atmaz, sonuna kadar gider.

Tabii ben diziyi böyle anlatınca onun karamsar ve her anı dram dolu bir yapım gibi düşünmeyin. Bu iç karartıcı bir dizi asla değil. İnanılmaz derece doğal konuşmaların içerisinde mizah ve felsefe o kadar güzel yedirilmiş ki esprilerin hiçbirisi sırıtmıyor ve yer yer bizleri gerçekten güldürmeyi başarıyor. Bunu yaparken de depresyon gerçekten kaderin mi yoksa seçimin mi, sorusu üzerinden harika bir mesaj da veriyor.

After Life, ortalama 25-20 dakikalık bölümlerle izleyiciyi sıkmadan ilerliyor. Bir minik eleştiri olarak şunu söyleyebilirim: Dizinin ikinci sezonun ilk yarısı ilk sezonun muhteşem atmosferini yansıtmaktan uzak. Ancak sonradan durumu toparlıyor ve hem ikinci sezonun ikinci yarısı hem de üçüncü sezonun gayet iyi olduğunu söyleyebilirim. Dizi finali de çok güzeldi ve bence tam olması gerektiği gibiydi.

Sonuç olarak After Life; dram türünün, komediyle ve yaşamın kendisini oluşturan renklerle muhteşem bir bileşeni. Yaşama farklı bir pencereden bakabilmek ve gerçek aşkın ne anlama geldiğini bir nebze olsun yönetmenin bakışıyla seyredebilmek için mutlaka izleyin diyorum.

After Life, seyrettikten sonra “İyi ki izlemişim be” diyeceğiniz türde bir dizi. Son olarak şunu söylemeden bitirmek istemedim (diziyi seyredenler bu sözleri daha iyi anlayacaktır):

Gerçekten sevdiğiniz bir insan ya da bir canlı, ölüm denilen o çizgiyi aşarak after life-a geçtiğinde hayatınız asla eskisi gibi olamaz; sizin bir parçanız da onunla beraber diğer tarafa gider ve (…)