HBO’da yayınlanan The Nevers, aksiyon, drama ve fantastik etiketlerine sahip bir dizi. Her hafta bir bölümü yayınlanan yapımın bölüm süreleri ortalama bir saat uzunluğunda. Dizi 1800’lerin sonlarında Londra’da geçiyor. Sıra dışı ve inanılmaz yeteneklerle donatılmış bir grup kadının mücadelesini seyrediyoruz. Bu mücadele hem kendilerini gibi yetenekli düşmanlara hem de toplumda hüküm süren cehalete karşı veriliyor.
Spoiler vermemeye çalışarak dizi konusunu biraz daha açayım. Amalia, True ve Penance adlarında üç kadın henüz ilk bölümde açıklanamayan bir olayın sonrasında birden doğaüstü denebilecek yeteneklerle donatılıyor. Bu yeteneklerinin ne olduğu bölümler ilerledikçe yavaş yavaş daha da netleşiyor. Dizi aslında bu olayın üç yıl sonrasından devam ediyor.
Bu kadınlar yetenekli kişilerin sadece kendileri olmadığını fark ediyor ve onların cahil toplumun nefretinden koruyabilmek için bir mücadeleye girişiyorlar (X-Man mantığının aynısı ya da Salem’deki cadıların saklanması gibi bir durum). Toplumda dokunulanlar adı verilen bu tür (dizide böyle geçtiği için tür dedim) insanları korkutmaktadır. İnsanoğlu denilen tür bilinmeyenden her zaman korkar ve onu anlamak yerine yok etmeyi seçer. Yine öyle yapıyor. Bunların içine şeytan girmiş, bunlar Lucifer’in sözcüleri gibi yaklaşımlarla ya da yaftalarla dokunulanları şeytanlaştırarak lanetlenmiş gibi gösteriyorlar. Sonuç? Sonuç şu: Öldürün onları… Yaşam hakkı vermeyin… Lanetlenmiş yaratıklara ölüm… Ne kadar da tanıdık değil mi? Hele hele Salem izleyicileri için…
Sanıyorum dizinin genel mantığını anlamak için bu kadarcık bir açıklama yeterli. Şimdi gelelim benim dizi hakkındaki düşüncelerime…
Diziyi beğendim mi?
Evet, çok beğendim, bir çırpıda tüm bölümlerini seyrettim, demeyi ne kadar da isterdim ama durum öyle değil. Dizi ilk olarak hemen hemen tüm İngiliz dizilerinde ve filmlerinde olduğu gibi çok fazla diyalog içeriyor. Yapımın karanlık atmosferiyle birleşince bir diyalogdan diğerine yapılan geçişler, uzun konuşmalar bir süre sonra kabak tadı vermeye başlıyor. Dizi akıcı değil; yer yer sıkıcı ilerliyor. Tam bir İngiliz klasiği denebilir ve Game of Thrones’de de gördüğümüz bir taktikle ilerliyor. Bölüm sonlarında ya da hiç beklenmedik anlarda tahmin edilmesi zor gelişmeler oluyor. Bunlar izleyicilerde tabii ki şok etkisi meydana getiriyor.
Peki, bu diziyi kurtarıyor mu? Bence hayır; yani bu şok etkisi meydana getiren beklenmedik gelişmeler diziyi akıcı kılmıyor. Uzun diyalogları ve yer yer İngilizlerin siyasetteki ustalığını yansıtan konuşmaları, planları dinlemek zorunda kalmak o kadar sıkıcı ki bazı anlara yerleştirilen ters köşe durumları bunu telafi etmekten hayli uzak kalıyor.
Dizinin artıları yok mu? Tabii ki var. Konu her ne kadar yavaş ilerlese de oldukça sağlam. Bu sağlam konuya akıcılık ekleyebilselerdi harika olurdu. Dizinin 1800’lerin atmosferini yansıtmaktaki başarısı, kostümlerin gerçekten özenle tasarlanmış olması, özel efektlerin kalitesi ve genel olarak iyi oyunculuk dizinin diğer artıları.
Ama dizi bende Salem’in farklı bir versiyonunun yeniden tasarlandığı izlenimini verdi. Yani orada büyücüler saklanırken ve halk tarafından avlanırken burada da dokunulanlar saklanıyor ve avlanıyorlar. Halkın cahilliği her iki dizide de birbiriyle yarışıyor zaten. Avcıların gücü, onların ardındaki siyasi güçler ve onların motivasyonları vs. o kadar benzer ki aynı kıyafetin farklı rengi diyebilirim.
Sonuç olarak The Nevers kötü bir dizi değil; ancak yavaş ilerliyor, akıcı bir yapım değil. Tamamen orijinal olmasa da geçmişte işlenmiş konuları kendince yeni bir yaklaşımla ele almaya çalışan ve bunu kısmen başaran, kendi atmosferini oluşturabilmiş bir dizi. Ancak ben dizinin öyle geniş kitlelere ulaşabileceğini, çok beğenileceğini ve klasik diziler arasına gireceğini asla düşünmüyorum. Ben diziyi izlemeye büyük bir motivasyonla başladım. Tüm bölümlerini bitirip 25. Kare’de inceleme yayınlamak amacındaydım; ancak beklediğim kalitenin çok altında bir diziyle karşılaştım.
Karar sizin. Birkaç bölüm seyredip dizi hakkında bir kanaate sahip olabilirsiniz.
